تنها و روي ساحل

   مردي به راه مي گذرد

   نزديك پاي او

   دريا، همه صدا .

   شب، گيج در تلاطم امواج .

   رو مي كند به ساحل و در چشم هاي مرد

   نقش خطر را پر رنگ مي كند .

   انگار

   هي مي زند كه: مرد! كجا مي روي، كجا ؟

   و مرد مي رود به ره خويش .

   و باد سرگردان

   هي مي زند دوباره : كجا ميروي ؟

   و مرد مي رود.

   و باد همچنان ...

   امواج، بي امان،

   از راه مي رسند

   لبريز از غرور تهاجم .

   موجي پُر از نهيب

   ره مي كشد به ساحل و مي بلعد

   يك سايه را كه برده شب از پيكرش شكيب .

   دريا، همه صدا .

   شب، گيج در تلاطم امواج .

   باد هراس پيكر

   رو ميكند به ساحل و ...