اول دفتر به نام ایزد دانا

   اول دفتر به نام ایزد دانا***صانع پروردگار حی توانا

   اکبر و اعظم خدای عالم و آدم***صورت خوب آفرید و سیرت زیبا

   از در بخشندگی و بنده نوازی***مرغ هوا را نصیب و ماهی دریا

   قسمت خود می​خورند منعم و درویش***روزی خود می​برند پشه و عنقا

   حاجت موری به علم غیب بداند***در بن چاهی به زیر صخره صما

   جانور از نطفه می​کند شکر از نی***برگ​تر از چوب خشک و چشمه ز خارا

   شربت نوش آفرید از مگس نحل***نخل تناور کند ز دانه خرما

   از همگان بی​نیاز و بر همه مشفق***از همه عالم نهان و بر همه پیدا

   پرتو نور سرادقات جلالش***از عظمت ماورای فکرت دانا

   خود نه زبان در دهان عارف مدهوش***حمد و ثنا می​کند که موی بر اعضا

   هر که نداند سپاس نعمت امروز***حیف خورد بر نصیب رحمت فردا

   بارخدایا مهیمنی و مدبر***وز همه عیبی مقدسی و مبرا

   ما نتوانیم حق حمد تو گفتن***با همه کروبیان عالم بالا

   سعدی از آن جا که فهم اوست سخن گفت ***ور نه کمال تو وهم کی رسد آن جا